The making of...

Het derde seizoen van Peking Express eindigt ook dit jaar weer met een Making Of. Twaalf afleveringen lang hebben we weer kunnen genieten van koppels die met elkaar de race aangaan om als eerste het eindpunt te halen, en daar hun amuletten te kunnen verzilveren. Dit jaar ging de race langs de Mekong route, die maar liefst door vijf landen stroomt. Hoe heeft de productie deze loodzware klus ervaren?

De productie kreeg het idee voor een derde seizoen al voordat de opnames van het tweede seizoen volbracht waren. Ze wilden een route die door veel landen en langs veel verschillende culturen zou komen. De keuze van het volgen van de rivier de Mekong was daarom ook snel gemaakt. De start is in Vietnam, via Cambodja naar Laos en vanuit Laos naar China met als eindpont Lhasa in Tibet.

Twee weken voor het begin van de race, reizen de eerste crewleden met de apparatuur naar Ho Chi Minh stad in Vietnam. Bij aankomst daar, ontstaat al gelijk een eerste probleem. De elf camera`s die meegenomen zijn, mogen het land niet in. Een douanier beroept zich op een regeltje in het wetboek en vraagt in voerrechten van ongeveer één miljoen euro. De productie is ten einde raad en schakelt een advocaat in om uit te zoeken of er niks aan te doen is. Na lang getouwtrek krijgt de productie het voor elkaar de camera`s zonder het betalen van één cent het land binnen te krijgen.

Wanneer er nog twee dagen te gaan zijn, landt ook de rest van de crew in Vietnam om zich voor te bereiden op de derde Peking Express. De camera`s worden klaar gemaakt en de teams die samen reizen worden vastgesteld. Wanneer de kandidaten in Vietnam gelandt zijn en ze aan de start van de race staan, begint voor de crew ook de derde Peking Express. Het belooft een helse reis te worden.

De etappes in Vietnam verlopen zonder veel problemen, en zo kan de eerste grenswissel gemaakt gaan worden. De karavaan trekt per boot Cambodja in. De crew is echter wel zenuwachtig over de te maken grenswissel omdat, terwijl alle dingen goed geregeld zijn, er toch altijd heel erg getwijfeld wordt of het allemaal wel goed gaat. Wanneer de boot aankomt bij de grenspost in Cambodja worden alle spullen en crew aan een grondige keuring onderworpen. Na een urenlange controle mag iedereen met spullen het land binnen.

De crew kijkt erg uit naar het bezoek aan het tempelcomplex Angkor Wat in Cambodja. Dit eeuwen oude complex is een hele tijd bedolven geweest onder het onkruid en bomen, maar is sinds een poos weer helemaal vrij gemaakt van troep en is nu iets wat je gezien moet hebben. De crew heeft besloten een proef te houden in het complex. Iedereen geniet intens van het uitzicht en het onwijs mooie bouwwerk. Het geeft de makers een extra boost om vooral door te gaan.

Het is alweer tijd voor de tweede grensovergang, de karavaan gaat van Cambodja naar Laos, het land met de Gouden Driehoek. Ook in dit land verloopt de grenswissel zonder echte problemen en gaat het begin van de race eigenlijk goed. Het enige nadeel van Laos is dat er nauwelijks verkeer is en dat er ook geen verharde wegen zijn. Vooral de cameracrew heeft het moeilijk op de wegen omdat ze totaal door elkaar geschudt worden en zo totaal geen goed shot kunnen maken.

Als de karavaan aankomt in de Gouden Driehoek doet zich nog een ander probleem voor. De communicatie tussen de verschillende bergstammen en de crew verloopt voor geen meter. Tijdens het opbouwen van een proef heerst er dan ook enorme hilariteit onder de bevolking die het geklungel van de westerse mensen maar zien als entertainment.

De Peking Express karavaan heeft nu al drie landen doorkruist en gaat op naar het vierde land, China. Er doet zich opnieuw een probleem voor. De visa die nodig zijn om China in te komen zijn nog niet binnen. De visa konden niet in België aangevraagd worden omdat je met een Chinees visum binnen drie weken het land in moet zijn gegaan, anders verloopt het visum. Terwijl de onderhandelingen bezig zijn om China in te mogen, doet zich nog een probleem voor. Tussen de grens van Laos en China wonen in een straal van 5 kilometer geen mensen. De gehuurde auto`s met spullen mogen vanuit Laos niet zomaar China inrijden en auto`s uit China mogen de spullen niet zomaar ophalen uit Laos. Dit zou dus betekenen dat de crew vijf kilometer moet gaan lopen met twee ton aan spullen. De Laotiaanse partner is echter niet zo snel om te krijgen en regelt voor de complete crew en auto`s een vergunning om China in te mogen.

Als in de hoofdstad van Laos ook de visa voor China geregeld zijn, kan de Peking Express karavaan eindelijk China in. China is een groot land, dat vol in ontwikkeling is. Overal in het land wordt gebouwd, en dat heeft ook zijn uitwerking op het spel. Door de vele werkzaamheden zijn er veel files en is er dus veel oponthoud. Niet alleen de werkzaamheden zijn een ramp in China, ook het verkeer is er de laatste flink toegenomen. Ongelukken gebeuren er dagelijks en de chauffeurs zijn ware racepiloten. Terwijl iedereen in zijn broek poept van angst en bang is het niet te halen, wordt zonder kleerscheuren door iedereen de grens met het laatste land Tibet gehaald.

In Tibet zal de finale gespeeld gaan worden. Wanneer de karavaan in Tibet arriveert, merken ze meteen dat het klimaat enorm verschilt met het klimaat in de vorige vier landen. De crew en de cameramensen waren niet goed voorbereid op dit en liepen zodoende in -10 met een T-shirtje over straat. Omdat er in ieder land gewisseld moet worden van chauffeurs en tolken, krijgt de crew ook nu in Tibet weer nieuwe wagens. Dit keer verloopt het vanaf het begin eigenlijk gelijk goed. De crew en de chauffeurs kunnen het erg goed met elkaar vinden, er wordt zelfs gezongen tijdens het rijden. De kou is de grootste vijand van de productie op dit moment. Door de enorme kou merkt de crew al snel dat alles wat ze doen enorm veel energie kost.

Als het bijna tijd is voor de finale in Lhasa wordt er besloten om drie wagens met extra mensen naar Lhasa te sturen om de finale zo goed mogelijk voor te bereiden. Jorn, een crewlid die al een tijdje in Lhasa zit zou in eerste instantie hulp krijgen vanuit België. Maar wanneer de extra hulp geland is op het vliegveld worden de beide mannen geveld door hoogteziekte en zijn ze niet in staat te helpen, zodoende staat Jorn er nog alleen voor zo vlak voor de finale. Wanneer hij 130 monniken probeert te regelen voor de finale, verloopt de communicatie ook nog eens stroef. Het ziet er naar uit dat de finale wel eens een probleem zou kunnen worden.

De drie wagens die op weg zijn naar Lhasa hebben een volgend probleem. Ze komen in een enorme file doordat er aan de weg gewerkt wordt. Door de haast en de enorme chaos die er heerst, besluiten ze zelf het verkeer te gaan regelen en zodoende met hun eigen auto`s ook uit de file te komen. Wanneer de drie wagens eindelijk uit de file zijn, is er een volgend opstakel. De weg wordt geasfalteerd en is dus compleet afgesloten, ze kunnen er niet langs. Omdat er haast geboden is om zo snel mogelijk in Lhasa te zijn, wordt er samen met de mensen een soort oprijlaan van stenen gebouwd zodat de crew langs de asfaltering kan heen rijden. Dit lukt en zo kunnen ze eindelijk zonder problemen op weg naar Lhasa.

Wanneer de drie wagens na 2 dagen rijden eindelijk in Lhasa zijn aangekomen wordt er direct begonnen met het voorbereiden van de finale. Dag en nacht wordt er gewerkt om de finale op tijd klaar te hebben. De finale wordt gelukkig zonder al te veel problemen gespeeld en na het bekend maken van de winnaars Yves & Wendy, zit het er voor de gehele productie eindelijk op. Iedereen kijkt terug op opnieuw een geslaagd seizoen, met wel wat tegenslagen maar die zijn allemaal overwonnen door de productie. Volgend jaar weer een Peking Expres?? Wie weet??