Column

Hallo allemaal,
Zoals jullie hebben kunnen zien in de, in onze ogen, prachtige Making Of van PE 2, zijn wij, op uitnodiging van de productiemaatschappij, terug naar China geweest om te testen of liften en overnachten daar überhaupt mogelijk zou zijn.
Natuurlijk konden we daar in eerdere columns nog niets over loslaten, maar nu dan ons nieuwe PE avontuur in een notendop.

Vorig jaar juni reisden wij, met een reporter en een cameraman, af naar het wonderlijke China.
Peking was ons startpunt. Een klein jaartje eerder mochten wij al een paar dagen van deze waanzinnige stad genieten, toen de laatste 2 koppels van PE 1 druk aan het strijden waren om de overwinning.
Wat heerlijk was het dan ook hier weer terug te keren en weer hebben we er enorm genoten.


Na een paar dagen gingen we op pad. We reden Peking uit en zijn net buiten de stad bij een benzinestation gedropt en daar begon ónze 2e Peking Express. Het was heel grappig om te ervaren, dat we géén tegenkandidaten hadden, géén beperkt budget en toch vanaf de eerste seconde, dat we weer gingen liften, een ernstig verhoogde hartslag hadden en de drive om “ze” (maar wie waren dat nu dan???) een poepje te laten ruiken!
We zaten er weer helemaal in, het PE-gevoel was op slag helemaal terug en wat vonden we het leuk!

De taal bleek een enorme barrière, maar we waren het liften nog niet verleerd, want al vrij snel waren we op weg en wij verplaatsten ons met redelijke snelheid door het Chinese landschap.
Onderweg aten we in kleine volkse eetgelegenheden en er werden ons de meest bijzondere gerechten voorgeschoteld. Bestel in China geen kippenpoot, want, kijk uit, je KRIJGT de kippenpoot. Geen lekker boutje aan de bovenkant…nee, de klauw mét nagels, heerlijk gaar gestoomd in een zwartig sausje.

Dat er zeker goed te liften viel, hadden we al vlot in de gaten. Mensen waren er over het algemeen zeer bereidwillig en vriendelijk. Soms kregen we echter wel het gevoel, dat men slecht nee durfde te zeggen. Dat zit toch niet in de aard van de chinees. Vriendelijk glimlachen en overal ja op zeggen, ligt meer in hun aard.Iedereen was zo behulpzaam, dat je in no time niet meer zichtbaar was vanaf de weg…..compleet opgegaan in een grote groep belangstellende chinezen. Dat was wel lastig, maar ook hilarisch en de schaterlach deed het dan weer goed, zodat je toch steeds weer goed weg wist te komen.

De verkeersveiligheid liet wel te wensen over. Vooral, toen we, na een aantal dagen in de bergen terecht kwamen, hebben we meerdere echt ernstige ongelukken gezien….altijd met vrachtwagens, die kennelijk niet op de scherpe bochten en steile hellingen zijn ingesteld. Wij hebben zelf geprobeerd onze voertuigen een béétje te screenen alvorens in te stappen en zo zijn wij veilig van A naar B gekomen.Okay, liften ging dus goed, maar zou slapen ook makkelijk gaan?

De eerste avond leek dat al een probleem te gaan worden. In een acrobatendorp, waar kinderen in schooltjes op straat al jong de kneepjes van de acrobatiek leren, gingen wij op zoek naar de eerste slaapplaats bij de Chinese bevolking. Wij zijn uren op zoek geweest, want om 2 redenen liet men ons niet binnen. Of ze snapten niet waarom rijke, weldoorvoede westerlingen nou net in hun nederig stulpje zouden willen overnachten (schaamte) óf  ze werkten voor de regering en mochten absoluut geen “blanken” in hun woning laten overnachten, al leek het ze heel leuk en spannend (angst).Uiteindelijk was een jonge student bereidwillig. Zelf ging hij uit logeren en liet ons in zijn bed in een studentenkot slapen en bracht de volgende ochtend ook nog een zak broodjes.

Ook een van de latere avonden hebben wij toch best een tijdje moeten rond dwalen voor we een slaapplek vonden. Men giechelde een hoop en liep in grote getale achter ons aan, maar niemand durfde het aan die rare westerlingen binnen te laten. Wij hebben ons best even afgevraagd of het hier mogelijk was, maar weer was er uiteindelijk een reddende engel. Dit keer in de gedaante van een ex-begrafenisondernemer met een loopneus, die zich ontpopte tot zeer hartelijk gastheer.

We konden niet anders dan concluderen, dat je eigenlijk OVERAL ter wereld lieve mensen hebt, die heel open, vrijgevig, en vertrouwensvol zijn en dat het dus zeker mogelijk was een 2e Peking Express door China te laten trekken.Gelukkig was de productiemaatschappij dat helemaal met ons eens en mochten jullie en wij dit voorjaar weer genieten van een wonderschone race/reis door prachtige gebieden.

Voor alle reislustigen onder jullie:

Doe China…………, het is fantastisch, wonderschoon en zeer afwisselend.

Liefs

Jeske en Elias



[/iurl]