Rusland

Door: Feeks

Omsk

Omsk werd in 1716 gesticht als een vesting tussen de twee armen van de rivieren de Irthys en Omka, die hier samenkomen. Dat zie je ook terug in het wapen. Daar staat ook een korenaar op, die de belangrijke rol in de landbouw symboliseerde.Ivan Buchholz Koos deze plek om de stad te buwen in opdracht van Peter de Grote.Aanvankelijk werden alle gebouwen opgetrokken met hout maar rond 1760 werd alles vervangen door steen. De bewoners waren voornamelijk militairen, maar ook handelslieden, artiesten en regerings-beambten. Omsk was een het regeringscentrum van de Kozakken.
Bijna 300 jaar na de stichting van de stad spelen de rivieren nog steeds een belangrijke rol. De Irthys in een lange goed bevaarbare rivier en er ligt dan ook veel industrie op zijn oevers vanwege de transportmogelijk- heden van ruwe materialen. De Omka is een rivier van lokaal belang. Vissers genieten van de rivier die vrij is van industrieel gebruik en tuinders genieten van de rustige en pittoreske oevers. Zomers worden beide rivieren gebruikt voor personenstransport. De voornaamste rivierterminal is gebouwd in het hart van de stad waar de rivieren samenkomen en was ontworpen om op een schip te lijken. Het centrum van Omsk is prachtig, met goed onderhouden gebouwen, kapellen met gouden daken en veel parken.
	In 1792 kreeg Omsk stadsrechten en in 1894 kwam de Trans Siberische spoorweg. Deze spoorlijn verbond Omsk met Moskou, St.Petersburg en het Verre Oosten. Bij Omsk ligt een van de vele rangeer terreinen met ongeveer 50 locs op voorraad. Men kan het zich niet permitteren om door materiaalpech zonder trein te zitten want er passeert iedere 10 minuten een goederentrein. De rails is dus een erg belangrijke levensader.
De hele route is 9000 km lang en in Omsk bent u 2716 km van Moskou verwijderd. De Russen deden er 25 jaar over om de volle 9000 km voor elkaar te krijgen en er hebben 90.000 arbeiders aan meegewerkt. In Rusland heet de Trans Siberië-express de Rossya. Mede dank zij de Transib is deze in Zuid Siberië gesitueerde plaats uitgegroeid tot een stad met een bevolking van ruim één miljoen mensen met een belangrijke olieraffinaderij, metaal- en chemische industrie. Als je denkt aan Siberie, denk je ook aan kou. In de winter klopt dat ook wel, het is er dan erg koud maar ’s zomers is het er meestal net even een beetje warmer als bij ons. In 1991 werd er in de zomer een marathon gelopen bij een temperatuur van 32 graden, terwijl het in de winter -45 graden kan worden.

Omsk is ook de plaats waar Dolstojevski 4 jaar heeft vastgezeten, van 1849 tot 1853. Hij schreef daar het boek: 'Levend begraven in Siberie'.Tijdens zijn gevangenschap is hij 2 keer mishandeld. De eerste keer na een klacht over de soep en de tweede keer nadat hij een medegevangene redde van verdrinking, terwijl de cipier had gezegd dat hij dat moest laten. Hij overleefde het maar net en moest 6 weken in het ziekenhuis blijven. Ook een aantal gebouwen herinneren aan Dolstojevski. De belangrijkste is het huis van de commandant, waar in 1990 het Literaire Dolstojevski Museum werd gevestigd.De voormalige exercitieterreinen worden nu in beslag genomen door prachtige schaduwrijke openbare tuinen.
Tijdens WW II huisveste, deze 2500 km van Moskou liggende stad, veel evacués van Leningrad en andere aan het front liggende steden.Omsk veranderde zijn culture gebouwen in ziekenhuizen, 37 in totaal en 1 op de 3 inwoners werd bloeddonor. In deze periode werden er op door gebrek aan werk, vrijgekomen percelen, militaire fabrieken opgericht, onder andere de Oktyabtskaya Revolution tankfabriek, de Baranov motorfabriek, een banden fabriek en andere. De arbeiders leefden in barakken, tot in de 70er jaren, toen deze geheel verdwenen. Deze industrie maakte Omsk tot een industrieel centrum van Siberie

De Dodenrit

Tekst en muziek: Drs. P

We rijden met de trojka door 't eindeloze woud
Het vriest een graad of dertig, het is winter en vrij koud
De paardehoeven knersen in de pasgevallen sneeuw
't Is avond in Siberië, en nergens is een leeuw

We reizen met de kinderen, al zijn ze nog wat jong
Door 't eindeloze woud waarover ik zo-even zong
Een lommerrijk en zeer onoverzichtelijk terrein
Waarin men zich gelukkig prijst dat er geen leeuwen zijn

We zijn op weg naar Omsk, maar de weg daarheen is lang
En daarom vullen wij de tijd met feestelijk gezang
Intussen gaat zich iets bewegen in de achtergrond:
Iets donkers en iets talrijks, en het lijkt me ongezond

Ze zijn nog vrij ver achter ons, ik zie ze echter wel
Het is een hele massa en ze lopen nogal snel
En door ons achterna te lopen halen zij ons in
Wat onvoordelig uit kan pakken voor een jong gezin

De donkere gedaanten zijn bijzonder vlug ter been
Ze lopen op vier poten, en ze kijken heel gemeen
Ze hebben grote tanden, dat is duidelijk te zien
Het zijn waarschijnlijk wolven, en kwaadaardig bovendien

Al is de toestand zorgelijk, ik raak niet in paniek
Ik houd de moed erin door middel van de volksmuziek
We kennen onze bundel en we zingen heel wat af
Terwijl de wolven nader komen in gestrekte draf

Het is van hier naar Omsk nog een kleine honderd werst
't Is prettig dat de paarden net vanmiddag zijn ververst
Wel jammer dat de wolven ons toch hebben ingehaald
Men ziet de flinke eetlust die hun uit de ogen straalt

We doen heel onbekommerd en we zingen continu
Toch moet er iets gebeuren onder moeders paraplu
En zonder op te vallen overleg ik met mijn vrouw
"Wie moet er aan geloven," vraag ik, "toe, bedenk eens gauw"

"Moet Igor het maar wezen?", "Nee, want Igor speelt viool"
"Wat vind je van Natasja?", "Maar die leert zo goed op school!"
"En Sonja dan?", "Nee, Sonja niet, zij heeft een mooie alt"
Zodat de keus tenslotte op de kleine Pjotr valt

Dus onder het gezang pak ik het ventje handig beet
Daar vliegt hij uit de trojka met een griezelige kreet
De wolven hebben alle aandacht voor die lekkernij
Nog vierentachtig werst en o, wat zijn wij heden blij

We mogen Pjotr wel waarderen om zijn eetbaarheid
Want daardoor raken wij die troep voorlopig even kwijt
Zo jagen wij maar voort als in een gruwelijke droom
Ajo ajo ajo al in die hoge klapperboom

Daar klinkt weer dat gehuil, en onze hoop is weer verscheurd
De wolven zijn terug en nu is Sonja aan de beurt
Daar gaat het arme kind, zij was zo vrolijk en zo braaf
Nog achtenzestig werst en in Den Haag daar woont een graaf

Ik zit nog na te peinzen en mijn vrouw stort menig traan
En kijk daar komen achter ons de wolven al weer aan
Dus Igor, 't is wel spijtig maar jij wordt geen virtuoos
Nog tweeënvijftig werst en daar was laatst een meisje loos

Nu Igor is verwijderd hebben wij weer even rust
Maar nee, daar zijn de wolven weer, op nog een part belust
De doodskreet van Natasja snijdt ons pijnlijk door de ziel
Nog zesendertig werst en in blauwgeruite kiel

Mijn vrouw en ik zijn over, dus we zingen een duet
En als 't even mee wil zitten halen we het net
Helaas, ik moet haar afstaan aan de hongerige troep
Nu nog maar twintig werst en Hoeperdepoep zat op de stoep

Ik zing nu weer wat lustiger want Omsk komt in zicht
Ik maak een sprong van blijdschap en verlies mijn evenwicht
Terwijl de wolven mij verslinden, denk ik "Dat is pech
Ja Omsk is een mooie stad, maar net iets te ver weg"

(Trojka hier, trojka daar)
Ja, je ziet er veel dit jaar
(Trojka hier, trojka daar)
Overal zit paardehaar
(Trojka hier, trojka daar)
Steeds uit voorraad leverbaar
(Trojka hier, trojka daar)
Zachtjes snort de samovaar
(Trojka hier, trojka daar)
Met een Slavisch handgebaar
(Trojka hier, trojka daar)
Doe het zelf met naald en schaar
(Trojka hier, trojka daar)
Is dat nu niet wonderbaar
(Trojka hier, trojka daar)
Twee halfom en een tartaar
(Trojka hier, trojka daar)
Een liefdadigheidsbazaar
(Trojka hier, trojka daar)
Hulde aan het gouden paar
(Trojka hier, trojka daar)
Foei hoe suffend staat gij daar
(Trojka hier, trojka daar)
Moeder is de koffie klaar
(Trojka hier, trojka daar)
Kijk daar loopt een adelaar
(Trojka hier, trojka daar)
Is hier ook een abattoir
(Trojka hier, trojka daar)
Basgitaar en klapsigaar
(Trojka hier, trojka daar)
Flinkgebouwde weduwnaar
(Trojka hier, trojka daar)
Leve onze goede Tsaar!

[terug]